സ്മൃതികളിലൂടെ

വെയിൽനാളങ്ങളേറ്റു ഉരുകിത്തീരുമൊരു മഞ്ഞിൻകണം പോലെയായിരുന്നു എന്റെ ജീവിതം. പിറന്നുവീണ് ഒത്തിരി നാളുകൾ കഴിയും മുൻപ് മരണത്തിന്റെ ചിറകിലേറിപോയ എന്റെ അച്ഛൻ. അക്കാദമിക്ക് വിദ്യാഭ്യാസം കഴിയും മുൻപേ എന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും എന്നോടൊപ്പം ചേർന്നു നിന്ന എന്റെ അമ്മയും അച്ഛന്റെ വഴിയേ യാത്രയായി. ആ നൊമ്പരപ്പാടിൽ നിന്നും കരകയറാൻ കാലം കുറച്ചെടുത്തു. പിന്നീട് നൃത്തപരിപാടികളും, പഠനവുമായി മുന്നോട്ട് പോകവേ 'മോഹിനിയാട്ടം 'അതിന്റെ തനതു ശൈലിയിൽ ചിട്ടയോടെ പഠിക്കണമെന്ന അതിയായ മോഹത്തോടെയാണ് ഞാൻ പ്രൊഫ : കലാമണ്ഡലം ലീലാമ്മ ടീച്ചറുടെ അടുത്ത് എത്തുന്നത്. ഒരുപാട് സന്തോഷത്തോടെയാണ് അന്ന് ഞാനാ വീട്ടുമുറ്റത്തു കാലെടുത്തു വയ്ക്കുന്നത്. വിടർന്ന പുഞ്ചിരിയാൽ, ഐശ്വര്യം തുളുമ്പിനിൽക്കുന്ന മുഖത്തോടെ വരൂ മോളെ, എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിന്ന തേജസ്സുറ്റ ആ രൂപം ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിൽ മായാതെ നിൽക്കുന്നു...